Ο οφθαλμός έχει τη δυνατότητα, με τη σύσπαση ενός μυός (ακτινωτός μυς), να αυξάνει τη διαθλαστική του δύναμη, αυξάνοντας την κυρτότητα του φακού, ώστε να εξασφαλίζεται κάθε φορά η ευκρινής εγγύς όραση. Η ικανότητα αυτή του οφθαλμού καλείται προσαρμογή.